بسم الله الرحمن الرحیم
حدیث:
فی الکافی عن الصادق (ع)  فی التّوراه مكتوب ، یا بن آدم! تفرّغ لعبادتی أملأ قلبك غِنیً، و لا أكلك الی طلبك. و عَلَیَّ أن أَسُدَّ فاقتك و أملأ قلبك خوفا منّی ، و ان لا تفرّغ لعبادتی ، أملأ قلبك شغلا بالدّنیا ، ثُمَّ لا أسد فاقتك، و أكِلكَ الی طلبك  در تورات نوشته شده است: ای پسر آدم! خودت را وقف عبادت من كن تا دلت را از بی نیازی آكنده سازم و تو را به خواسته ات وا نگذارم; و بر من است كه درِ نیازمندی را به روی تو ببندم و دلت را از ترس پر كنم. اگر خود را وقف عبادت من نسازی، دلت را از گرفتاری به دنیا پر كنم، سپس در نیاز را به رویت نبندم و تو را به خواسته ات وا گذارم.

شرح حدیث از امام خامنه ای ( مدظله العالی)
یکی از مجموعه های کلمات ائمه (ع) که خیلی هم پر مغز و پر معناست کلماتی است که از تورات انجیل نقل می کنند که شاید اینها در تورات وانجیل کنونی هم نباشد لکن نشان دهنده ی احاطه ی علمی این بزرگواران به کتب آسمانی است. فرمود : در تورات این طور مکتوب است : خودت را متفرّغ برای عبادت کن «تفرّغ لعبادتی» به این معنا نیست که همه ی کارهای دیگر را کنار بگذار ، بلا شک این نیست ؛ چون تعالیم دینی را با هم و کنار هم باید دید ، نمی خواهد بگوید کسب نکن ! تحصیل علم نکن ! به امور خانوادگی و تربیت فرزندان و مسائل زناشویی نپرداز! فقط عبادت کن ! بلا شک این نیست ، واین را هرگز توصیه نکردند.پس «تفرّغ لعبادتی» یعنی وقت فراغتی هم برای عبادت بگذار ! زمانی را از شبانه روز خود برای عبادت انتخاب کن ! چیز دیگری را در این زمان با عبادت مخلوط نکن ! ما گاهی نماز می خوانیم در حال نماز مشغول محاسبات دنیایی یا علمی هستیم ، این درست نیست . نمازت نماز باشد ، سحر برای تفرّغ للعباده است اینکه اینقدر به سحر خیزی و عبادت نیمه شب تکیه شده است چون آن وقت انسان فارغ است ، پس وقتی که برای عبادت معین می کنی وقت فارغی باشد ، این کار را بکن تا اینکه من دل تو را از غنا وبی نیازی سر شار کنم ، دل وقتی بی نیاز باشد جیب خالی انسان را فقیر و محتاج نمی کند . اگر دل فقیر وگدا شد جیب پر هم انسان را غنی نمی کند .می گوید دلت را پر می کنم ، سر شار می کنم از غنی و تو را موکول به طلبت نمی کنم ، تا روزی تو به قدر طلب تو باشد ، هر مقدار تلاش کنی همان قدر روزی بدست بیاوری . اگر از تلاشت ، کاسته شد روزیت کم بشود ، اگر تفرّغ در عبادت من داشتی روزی تو را به راحتی می رسانم و علیَّ ان أسدّ فاقتک ، بر عهده ی من است که فاقت تو فقر و نیاز تو را برطرف کنم ، و دل تو را از خوف و خشیت خود سرشار کنم که این بزرگترین امتیاز است که قلب انسان سرشار از خشیت عظمت الهی باشد. اگر چنانچه فراغ برای عبادت بدست نیاوری نتیجه اش این می شود دل تو را از اشتغال به دنیا پر می کتم ، وقتی انسان عبادتش را هم به تفکر درباره ی مسائل مادّی و دنیوی و شخصی و هوس ها و آلودگی ها آلوده کرد ، نتیجه اش این است که دل انسان بیشتر طالب دنیا میشود و مشغول به دنیا می شود خاصیت و طبیعت کار ما این است که هر چه در جهت خیر و صلاح حرکت کنیم آمادگی ما برای حرکت در این راه بیشتر خواهد شد ، عکسش هم همین طور است.«الشافی صفحه 518»

منبع :درس خارج ، دوشنبه 26/1/87