در زمان قديم، حمام های عمومي داراي خزينه بود. روزي مرحوم آیت الله شاه آبادي رحمه الله علیه به حمام رفته بودند و پس از شست و شوي خود، وارد خزينه شدند و بعد از آب کشيدن بدن، چون مي خواستند از سطح حمام بگذرند، احتياط مي کردند که آب هاي کثيف بر بدنشان نريزد. سرهنگي که او نيز در حمام بود، چون احتياط ايشان را ديد، زبان به طعن و تمسخر گشود و به ايشان اهانت کرد. ايشان از اين تمسخر و طعن او خيلي ناراحت شدند، اما چيزي نگفتند و به راه خود ادامه دادند. فرداي آن روز مشغول تدريس بودند که صداي عده اي که جنازه اي را حمل مي کردند، شنيدند. پرسيدند چه خبر شده است؟ اطرافيان جواب دادند: آن سرهنگي که ديروز در حمام به شما اهانت کرد، وقتي از حمام بيرون آمد، سر زبانش تاول زد و درد آن هر لحظه بيشتر شد و معالجه ي دکترها هم سودي نبخشيد و در کمتر از 24 ساعت، از دنيا رفت.بعدها، هر وقت که آيت الله شاه آبادي از اين قضيه ياد مي کردند، متأثر و ناراحت مي شدند و مي فرمودند: « اي کاش آن روز در حمام به او پرخاش کرده و ناراحتي خود را بروز مي دادم تا گرفتار نمی شد».

 [ آسمانی ( شرح زندگانی عارف مکتوم ، حضرت آیت الله شاه آبادی ) ، ص 37 ]

شیخ عارف ما روحی فداه می فرمود : هیچ وقت لعن شخصی نکنید، گرچه به کافری که ندانید از این عالم [چگونه] منتقل شده، مگر آن که ولی معصومی از حال بعد از مردن او اطلاع دهد. زیرا که ممکن است در وقت مردن، مؤمن شده باشد. پس [کافران را] لعن به عنوان کلی بکنید.» … می فرمودند: « تعبیر به کافر نیز نکنید در قلب : شاید نور فطرتش او را هدایت کند و این تعبیر و سرزنش، کار شما را منجر به سوء عاقبت کند.»

[ امام خمینی – ره ، چهل حدیث (شرح حدیث بیست و هشتم ) جلد اول ، نشر علامه طباطبایی ، 1366 ، ص 120 

 حضرت سیدالشهدا (ع) با اختیار خود آن‌همه مصائب و شهادت و اسارت اهل و عیال خود را تحمّل نمود. زیرا در روز عاشورا بر آن حضرت عرضه می‌شد که یا نصر و پیروزی را انتخاب کن و یا لقاءالله و معاهده و پیمانی را که با خدا بسته است، ولی ایشان با اختیار خود آن مقامات عالیه را انتخاب کردند. ما نمی توانیم درجات و مقامات آنها را تعقّل و درک کنیم.که چه خبر بوده و چه درک می کردند و چه می دیدند… و طرف مقابل، عمر سعد بیچاره و در بند و اسیر ملک ری است. حضرت ابوالفضل(ع) نیز با آن فدا کاری هایش می خواست به آنها بفهماند که محبّت دوستان خدا چیز دیگری است که تحمّل هر گونه دشواری و نا گواری و سختی در راه رسیدن به آن ، سهل و آسان و شیرین است.

[ پای درس عارفان ، ص 137 ./ در محضر بهجت جلد 3 ص190 ]

آيت الله انصاري شيرازي(رحمه الله عليه) : 

مرگ نيز امر وجودي و مخلوق خداوند است؛ چنان كه خداوند مي فرمايد:« الذَّي خَلَقَ المَوتَ وَ الحياهَ لِيَبلُوَكُم ايُّكُم اَحسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ العزيزُ الغفورُ: همانگونه مرگ و زندگي را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده»(ملك آيه2) در اين آيه شريفه مرگ برحيات مقدم شده است؛ زيرا مرگ نردبان و سبب انتقال و انسان به عالم بالاتر است و انسان تا زماني كه نميرد، حيات نمي­يابد. به همين دليل است كه حضرت علي(عليه السلام) مي­فرمايد:« والله لابن ابيطالب آنس بالموت من الطفل بثدي امّه: به خدا سوگند كه انس فرزند ابوطالب به مرگ، بيشتر از انس بچه به سينه مادر است.»( نهج البلاغه خطبه 5)

آيت الله انصاري شيرازي(رحمه الله عليه) :

نمونه هاي همچون حضرت زهرا(سلام الله عليها) كه با خنده و نشاط خود پس از شنيدن خبر از دنيا رفتنشان، عالم غيب را اثبات كردند، از هزاران برهان عالماني چون بوعلي و فارابي و . . . براي اثبات عالم غيب، بالاتر و موثرتر است. به همين دليل اگر مي­خواهيم حقايقي را كه آنها ديدند و دريافتند، ما نيز ببينيم و دريابيم، بايد چشم ابراهيمي پيدا كنيم تا به ملكوت و باطن آسمان و زمين بنگريم« وَكَذَلِكَ نُرِي ابرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاواتِ وَ الارضِ وَلِيَكُونَ مِنَ المُوقِنِين: واين گونه، ملكوت آسمان ها و زمين را به ابراهيم نشان داديم.»( انعام آيه 75)